แนวคิด... เรื่อง "เรท Rate" แต่ผมเรียก Classification

       จากครั้งนี้ที่ผ่านมา ผมได้เล่าเรื่อง ปฐมบท ว่าด้วยเรื่อง "เรท (Rate)" และขออีกครั้ง เรื่อง"เรท (Rate)" แต่ผมเรียกว่า "Classification" ไปแล้ว ครั้งนี้เราจะมาตอนต่อในเรื่องการจัดระดับความเหมาะสมของรายการโทรทัศน์กับกลุ่มผู้ชม ซึ่งได้แบ่งระดับของรายการเป็น 6 ระดับ ดังนี้

1. "ป ๓+" เป็นรายการที่ผลิตขึ้นสำหรับเด็กในวัย ๓ - ๕ ปี (ปฐมวัย) ซึ่งนักวิชาการด้านจิตวิทยาเด็ก ได้แสดงผลการศึกษาว่า เด็กอายุต่ำกว่า 3 ปี ยังไม่ควรดูทีวี
2. "ด ๖+" เป็นรายการที่ผลิตขึ้นสำหรับเด็กในวัย ๖ - ๑๒ ปี
3. "ท" เป็นรายการทั่วไป สามารถรับชมได้ทุกวัย
4. "น ๑๓+" เป็นรายการที่เหมาะสำหรับผู้ชมที่มีอายุ ๑๓ ปีขึ้นไป เป็นรายการที่อาจมีภาพ เสียง หรือเนื้อหา ที่ต้องใช้วิจารณญาณในการรับชม ผู้ชมที่มีอายุน้อยกว่า ๑๓ ปี ควรได้รับคำแนะนำจากผู้ใหญ่ ไม่ควรรับชมรายการประเภทนี้ตามลำพัง
5. "น ๑๘+" เป็นรายการที่เหมาะสำหรับผู้ชมที่มีอายุ ๑๘ ปีขึ้นไป เป็นรายการที่อาจมีภาพ เสียง หรือเนื้อหา ที่ไม่เหมาะสมด้านพฤติกรรม ความรุนแรง เพศ และการใช้ภาษา ซึ่งต้องใช้วิจารณญาณในการรับชม ผู้ชมที่มีอายุน้อยกว่า ๑๘ ปี ควรได้รับคำแนะนำจากผู้ใหญ่ จึงไม่ควรรับชมรายการประเภทนี้ตามลำพัง
6. "ฉ" เป็นรายการเฉพาะผู้ใหญ่ อาจมีภาพ เสียง หรือเนื้อหา ที่ไม่เหมาะสมด้านพฤติกรรม ความรุนแรง เพศ และการใช้ภาษา

       บางประเทศอาจปล่อยให้ระบบจัดระดับความเหมาะสมของรายการโทรทัศน์ทำงานอย่างเต็มที่ คือ ไม่มีข้อกำหนดห้ามออกอากาศรายการบางประเภท ตัวอย่างเช่น อเมริกาที่บอกว่าไม่มี แต่เท่าที่ทราบหนัง xxx ก็ฉายไม่ได้ทางทีวี และยังคงมีการห้ามบางประการอยู่ แต่ระดับความเข้มของการห้ามของแต่ละประเทศจะแตกต่างกันออกไป ส่วนของไทย ก็มี คือ มาตรา ๓๗ พรบ.การประกอบกิจการฯ นั่นเอง ซึ่งเป็นเรื่องระบบกฎหมายที่มีมาก่อน กสทช. เกิดและถือว่ามีมาโดยตลอด หากลองนึกดูว่า ถ้าประเทศไทยให้เสรีภาพขนาดไม่มีข้อห้าม จะเหมาะหรือไม่? จะให้เสรีภาพไร้ขอบเขตกฎหมาย ใช้เรื่องความรับผิดชอบและจริยธรรม จรรยาบรรณ กำหนดเท่านั้น เพียงพอหรือไม่? เรื่องนี้ผมขอไม่แสดงความคิดเห็นดีกว่า

กลับมาคุยต่อเรื่อง สัญลักษณ์ "น" และ "ฉ" ว่าแนวคิดจริงๆ แล้วคืออะไร

• "น" คือ ถ้าเด็กต่ำกว่าอายุ ๑๓ ปี หรือ ๑๘ ปี เวลาดูทีวี ก็น่าจะมีผู้ใหญ่ดูด้วย เพื่อสอนลูกสอนหลานกันไป จะสอนอย่างไรนั้น ทีวีคงบอกไม่ได้ ใครๆ ก็บอกไม่ได้ เพราะทุกคนไม่ได้มีกรอบการสอนเดียวกัน ยิ่งยุคนี้ คนมีความคิดเองมากขึ้น คงต้องสอนในสิ่งที่คิดว่าดี ดีในเชิงไม่ผิดกฎหมาย ดีในเชิงไม่ผิดศีลธรรม จริยธรรม ก็แล้วกัน
• "ฉ" คือ รายการ "เฉพาะ" หมายถึง ถ้าหลานผมอายุต่ำกว่า ๑๘ ผมไม่ให้ดูนะ

       กรณีดูภาพยนตร์ในโรง อาจจะปฏิบัติได้ง่าย ถ้าฉายหนัง น (๑๓ หรือ ๑๘) ก็ห้ามไม่ได้ แต่อาจจะบอกได้ว่า ถ้าไม่ได้มากับพ่อแม่ ดูเรื่องอื่นดีกว่าหรือไม่ (แต่เด็กคงกร่นด่าพนักงานว่าจะยุ่งอะไร ฮ่า ฮ่า) ส่วน ฉ ก็ตรวจบัตรเลย ต่ำกว่า ๑๘ ห้ามเข้านะคร้าบบบ ทำนองนี้ แต่ในทีวี ทำอย่างไร? บางประเทศใช้เทคโนโลยี V-chip ให้พ่อแม่ล็อคไว้ได้ว่าถ้ารายการ ฉ ลูกก็ดูไม่ได้ เพราะไม่มีรหัสผ่าน ส่วนของไทย ยังไม่มี V-chip ก็ต้องดูแลกันไป

ค้างๆ คาๆ ไว้เพียงเท่านี้ก่อนครับ

-----